سیستم عصبی یک سیستم ارتباطی فوق‌العاده پیچیده است که میتواند مقادیر زیادی از اطلاعات را به طور همزمان ارسال و دریافت کند. سیستم عصبی دارای دو بخش مجزا است: سیستم عصبی مرکزی (مغز و نخاع) و سیستم عصبی محیطی (عصب‌های که بیرون از مغز و نخاع قرار دارند). مغز، کنترل تمام قسمت‌های بدن و عملکرد کلی ما را در دست دارد. مغز از طریق مسیرهای عصبی به قسمت‌های مختلف بدن پیام می‌فرستد و از محیط و از بدن پیام میگیرد. اهمیت این عضو ضروری بدن ایجاب می کند در صورت بروز مشکل برای تشخیص و درمان حتما به دنبالبهترین متخصص و جراح مغز و اعصاب باشید.
کیست آراکنوئید کیسه‌های پر از مایع مغزی نخاعی هستند که بین مغز یا نخاع و غشای آراکنویید که یکی از سه غشایی است که مغز و نخاع را در بر میگیرد، واقع شده‌اند.کیست آراکنوئید روی غشای آراکنوئید شکل میگیرد و در فضای بین سخت شامه و غشای آراکنوئید گسترده میشود.
کیست های آراکنوئیدی شایع ترین نوع کیست مغز هستند. آنها اغلب مادرزادی هستند در بسیاری از افراد می تواند وجود داشته باشد و یا در هنگام تولد (کیست آراکنوئید اولیه) وجود دارد. آسیب یا ترومای سر نیز می تواند منجر به کیست ثانویه آراکنوئید شود. کیست ها کیسه های پر از مایع هستند، نه تومور مغزی . بیشتر کیست های آراکنونی پایدار هستند و نیازی به درمان ندارند.
کیست های آراکویید با یک اسکن CT یا MRI تشخیص داده می شوند. درمان، در صورت لزوم، شامل تخلیه مایع از طریق عمل جراحی یا شانت کردن است.
علائم کیست آراکنوئید
برخی از کیست های آراکنوئید هرگز علائمی را نشان نمی دهند، اما برخی دیگر می توانند علائم را با فشار آوردن به مغز ایجاد کنند. بسته به اندازه و مکان کیست آراکنوئید ، علائم ممکن عبارتند از:
کانال نخاعی مجموعه از مهره ها هستند که ستون فقرات را تشکیل می دهند. طناب نخاعی مجموعه ای از اعصاب است که از طریق کانال نخاعی از پایه مغز به پشت کمر عبور می کند. تنگی کانال نخاعی به معنی تنگ شدن کانال نخاعی و ریشه عصب‌های آن همراه با بزرگ شدن مفاصل بین مهره‌ای است. فشار روی اعصاب ستون فقرات گردن می تواند باعث ایجاد درد، سفتی، بی حسی یا ضعف در گردن، دست ها و پاها شود همچنین می تواند بر روی کنترل روده و مثانه شما تأثیر بگذارد. تنگی کانال نخاعی معمولا در طی زمان و به آهستگی ایجاد می شود.
علائم تنگی کانال نخاع گردن
عمولا اولین علائم میلوپاتی بدنبال تنگی کانال نخاع گردن تغییر در طرز راه رفتن بیمار است. بسختی میتوان باور کرد مشکل گردن موجب تغییر در اندام تحتانی شود ولی باید دانست که تمام اعصاب مربوط به عضلات اندام تحتانی از گردن عبور میکنند و هر فشاری بر این اعصاب میتواند بر عملکرد عضلات اندام تحتانی و در نتیجه طرز راه رفتن موثر باشد.
علائم دیگر این بیماری عبارتند از درد گردن ، اختلال حس دستها به صورت کرختی، سوزن سوزن شدن و مورمور در اندام تحتانی، احساس سنگینی در پاها، علائم بیشتر به صورت سفتی عضلانی و اختلال حرکتی است. تنگی کانال نخاعی گردن ضعف و انقباض یا گرفتگی پاها را به دنبال دارد و در نتیجه بیمار پاها را تحت کنترل ندارد و به دلیل از دست دادن کنترل بر بخش‌های قرارگیرنده پاها روی زمین به سختی راه می‌رود.
در اغلب موارد، درد پایین کمر ، ناشی از آسیب عضلات و یا رباط های این بخش است. هرچند کشیدگی عضله یک آسیب جدی به نظر نمی رسد، با این حال درد ناشی از آن می تواند بسیار شدید باشد. گرفتگی و اسپاسم عضلانی کمر و درد شدید ممکن است در اثر تحریک یا آسیب به اعصاب، رباط ها و یا ماهیچه های کمر، ایجاد شود. گرفتگی عضلات کمر غالباً در نزدیکی نخاع یا در مجاورت ریشه‌های عصبی منتهی به نخاع یا خارج شونده از آن رخ می‌دهد و به یکی از این عصب‌های حساس فشار می‌آورد و در نهایت منجر به بروز دردی شدید میشود.
علت گرفتگی عضلات کمر
گرفتگی عضلات معمولاً هنگام تحت فشار قرار گرفتن یا وارد شدن انرژی زیاد به آن ها برای مثال زمان بلند کردن اشیاء سنگین، ورزش کردن یا شرکت در فعالیت‌های ورزشی توان‌فرسا، چرخش ناگهانی بالا تنه به وجود می آید. آسیب های ورزشی نیز از جمله دلایل رایج کشیدگی عضلات کمر به حساب می آیند، مخصوصا ورزش هایی که شامل حرکات چرخشی (مثل گلف)، یا هر نوع ضربه و حرکت ناگهانی می باشند. علت های غیرآسیب دیدگی گرفتگی عضلات کمر شامل موارد زیر است :
یکی از شایع‌ترین ناراحتی‌های ناحیه کمر، تحریک عصب سیاتیک است که گاه حتی مبتلایان را از انجام ساده‌ترین کارهای روزمره نیز باز می‌دارد. چه این درد یک درد مبهم یا یک احساس سوزن سوزنی شدن ملایم یا احساس سوزش باشد، میتواند آن‌قدر شدید باشد که فرد مبتلا را از ادامه حرکت ناتوان کند.
عصب سیاتیک پا یکی از بزرگترین و طولانی ترین عصب ها در بدن و در ناحیه پایین ستون مهره ها قراردارد. درد سیاتیک هنگامی اتفاق می‌افتد که عصب سیاتیک در اثر التهاب یا آسیب فیزیکی، تحت فشار قرار میگیرد. این درد میتواند فقط در یک طرف بدن و یا در هر دو طرف آن باشد و نیز میتواند باعث بیحسی و ضعف اندام‌ها همراه با درد عضلات و مفاصل شود.
روش های درمان سیاتیک
کمپرس گرم یا سرد
استفاده از کمرس گرم یا سرد اولین نکته برای درمان درد و التهاب سیاتیک است. تنش عضلات ممکن است روی عصب سیاتیک فشار وارد کند؛ در نتیجه، میتواند سبب بروز درد سیاتیک شود. کمپرس گرم میتواند به شما کمک کند که به طور قابل‌توجهی تسکین پیدا کنید زیرا با استفاده از گرما عضلات منقبض شده، شل می‌شوند. کمپرس سرد نیز در کاهش تورم در اطراف عصب و کاهش درد موثر است. شما می‌توانید یکی در میان درمان گرم و سرد را استفاده کنید. به این ترتیب که با کمپرس گرم شروع کنید و سپس کمپرس سرد را اعمال کنید.
یکی از بیماری های شایعی که مخصوصا در بین افراد بالاتر از ۵۰ سال بیشتر مشاهده می شود گردن درد است که از عارضه های دیسک گردن است. این مشکل را می توان در بین دانشجویان نیز مشاهده کرد. ستون مهره های گردنی دارای ۷ مهره می باشد و در بین مهره ها غضروفی که عمدتا متشکل از آب می باشد و دیسک نام دارند قرار دارد. هفت قطعه استخوان موجود در ستون فقرات گردنی (مهره‌های گردن) به وسیله رباط‌ها و عضلات به یکدیگر متصل شده‌اند. گردن درد در هر جایی از بدن، از پشت گردن و پایین سر گرفته تا بالای شانه ها و کتف اتفاق می افتد. درد گردن تا قسمت بالای کمر یا بازوها قابل گسترش است. سردرد، خشکی ، درد و التهاب گردن از نشانه های رایج انواع گردن درد به حساب می آیند.
علت گردن درد
بیشترین علت گردن درد ناشی از سه بیماری شایع آرتروز ستون فقرات ، فتق دیسک گردن و سندرم های عضلانی است که در صورت وجود درد در ناحیه گردن و انتشار آن به دست ها حتی در مراحل اولیه آن بایستی به پزشک مراجعه کرد تا تشخیص قطعی و درمان گردن درد در مراحل اولیه صورت گیرد. خشکی عضلات گردن معمولاً به خاطر حرکات و رفتارهایی از قبیل موارد زیر ایجاد میشود:
تکان خوردن سریع و با شتاب گردن در حین ورزش
وضعیت نامناسب بدن هنگام راه رفتن و نشستن
خوابیدن در حالتی که گردن در وضعیت نامناسبی قرار گیرد.
هیدروسفالی به معنای آب در مغز است. هر فردی در درون مغز و یا ستون فقرات خود دارای مایع مغزی نخاعی می باشد که به آرامی در حال گردش است تا مواد غذایی را به این اندام ها رسانده و مواد زاید را از مغز و نخاع دور کند. اگر این جریان مسدود گردد، کیسه ای که حاوی این مایع مغزی نخاعی می باشد ممکن است بیش از حد بزرگ شده و فشاری را به سر وارد کند که منجر به ایجاد وضعیتی به نام هیدروسفالی گردد.در اطراف مغز بالشتک هایی قرار دارند که نقش سپر محافظ مغز را ایفا می کنند و به آنها بطن مغزی گفته می شود و مایع مغزی درون این بطن های مغزی قرار دارد.
علائم و علل هیدروسفالی در نوزادان و کودکان
در بعضی موارد، هیدروسفالی قبل از تولد نوزاد آغاز می شود و می تواند بر اثر عفونت های خاص در دوران بارداری مانند سرخچه ، اختلال ژنتیکی و یا نقص مادرزادی که در آن ستون فقرات بسته نشده باشد به وجود آید. این بیماری در کودکان تازه متولد شده نیز می تواند به علت خونریزی مغزی حین یا بعد از زایمان ، آسیب های حین و قبل و بعد از زایمان و یا عفونت و تومورهای سیستم عصبی مرکزی باشد. از علائم این بیماری در نوزادان و کودکان می توان به تغییر ساختار صورت و بزرگ شدن حجم سر ، خواب بیش از حد ، تشنج و استفراغ ، میل کم به غذا ، تغییر خلق و خو و تاخیر در رشد اشاره کرد.
تومورهای مغزی به دو نوع تومور خوش خیم و بدخیم تقسیم می‌شوند که این به تنهایی در تعیین پیش آگهی و آینده بیماری کافی نیست و محل تومور هم دارای اهمیت است. سرطان ریه، سرطان پستان، سرطان کلیه، ملانوم، و دیگر انواع سرطان معمولاً به مغز گسترش می‌یابند. زمانیکه این امر اتفاق می‌افتد، این تومورها، تومورهای مغزی متاستاتیک نامیده می‌شوند.افراد مبتلا به تومورهای مغزی متاستاتیک گزینه‌های درمانی متفاوتی دارند. درمان اساساً به این بستگی دارد که سرطان در کجا آغاز شده است.
پرتو درمانی
یکی از روش های درمان تومور مغزی پرتودرمانی است. در روش پرتو درمانی از اشعه ایکس با انرژی بالا استفاده می شود تا بدین طریق سلول های سرطانی و غیر عادی کشته شده و اندازه تومور نیز کوچکتر گردد. اگر از طریق جراحی نتوان تومور را نابود نمود، ممکن است از روش پرتو درمانی برای اینکار استفاده شود.
در پرتو درمانی خارجی، پرتوها تنها به ناحیه تومور تابانده شده، بنابراین باقی نواحی از معرض این تابش ها در امان می مانند. خطرات پرتودرمانی طولانی مدت با استفاده از روش های جدید کاهش یافته است. از این رو در کنار روش هایی نظیر رادیوتراپی تطبیقی سه بعدی از آی.ام.آر.تی که شیوه جدیدتر رادیوتراپی تطبیقی سه بعدی است، استفاده می گردد
تومورهای هیپوفیز رشد غیر طبیعی است که در غده هیپوفیز شما ایجاد می شود. بیشتر تومورهای هیپوفیز جز دسته تومور های خوش خیم هستند. آدنوم ها در غده هیپوفیز یا بافت های اطراف خود باقی می مانند و به سایر قسمت های بدن گسترش نمی یابند. تومورهیپوفیز وقتی در حال کار است میتواند هورمون هیپوفیز زیادی تولید کند و یا وقتی در حال کار نیست هورمونی تولید نکند و فقط کمی افزایش حجم داشته باشد.
تومورهای هیپوفیز بزرگ که اندازه آن ها حدود ۱ سانتی متر و یا بزرگتر است به عنوان ماکروآدنوم شناخته می شوند. اما تومورهای کوچکتر میکروآدنوم نامیده می شوند. ماکروآدنوم ها، به دلیل بزرگیشان، می توانند بر غده هیپوفیز و ساختارهای مجاور آن فشار وارد کنند.
علائم تومور هیپوفیز
تومورهای بزرگ می توانند باعث کمبود هورمونی شوند. نشانه ها و علائم عبارتند از:
تهوع و استفراغ
ضعف
احساس سرما
دوره های قاعدگی نامنظم
اختلال عملکرد جنسی
افزایش میزان ادرار
کاهش یا افزایش ناخواسته وزن
علائم تومور مغزی هیپوفیز ممکن است شامل سردرد ، از دست دادن بینایی باشد. همه‌ی افرادی که به تومور هیپوفیز مبتلا هستند، تمامی این علائم را مشاهده نمی‌کنند. علائمی که در بیمار بروز می‌کند بسته به نوع تومور و اندازه و شکل آن میتواند بسیار متفاوت باشد. برخی تومورهای هیپوفیز ممکن است هیچ علائمی نداشته باشند
اگر درد کمر بعد از چند ماه درمان غیر جراحی کاهش نیابد، و یا به دارو پاسخ ندهد، و یا اگر شما قادر به انجام فعالیت های روزانه نباشید ، منطقی است که عمل جراحی دیسک کمر را مد نظر قرار دهید. البته بیمارانی که دردشان ناشی از دیسک کمر است باید مورد عمل جراحی قرار گیرند ، اگر درد ناشی از دیسک نباشد با عمل جراحی نیز فرد بهبود نخواهد یافت.
بنابراین انجام جراحی دیسک کمر زمانی برای بیمار تجویز میشود که قبل از آن ، تمامی روش‌های درمانی غیرتهاجمی به کار گرفته شده و ناموفق بوده باشند و عواملی مانند تنگی کانال نخاعی یا بیرون‌زدگی دیسک کمر موجب درد شدید بیمار شده باشد.
عوارض جراحی دیسک کمر
هر عمل جراحی همراه با ریسک و خطراتی و عوارضی است. عمل جراحی دیسک کمر نیز عوارض خاص خود را دارد که برخی از این عوارض موقتی و به مرور برطرف می شوند و برخی دائمی هستند :
واکنش به بیهوشی یا داروها
خون ریزی
عفونت
لخته های خون در پاها یا ریه ها
گزگز و بیحسی دست و پاها یا درد منتشر شونده از ستون فقرات به دست و پا
آسیب عصبی، که می تواند منجر به ضعف، فلج، درد، اختلال عملکرد جنسی، یا از دست رفتن کنترل روده یا مثانه شود
جراحی آندوسکوپی مغز یک روش است که در درجه اول برای درمان تومورهای مغزی استفاده می شود. این یک عمل جراحی مغز مهاجم است که به جراح مغز و اعصاب اجازه می دهد تا مشکلاتی را که در قسمت عمیق مغز هستند شناسایی و درمان کند.
در طی این روش، یک لوله نازک که تصاویر ویدئویی مغز را نمایش می دهد از طریق یک یا دو برش کوچک در جمجمه و یا از طریق یک سوراخ وارد بدن می کند. این دستگاه که مانند لوله می باشد ، به نام آندوسکوپ، حاوی یک دوربین کوچک است که به جراح مغز و اعصاب اجازه می دهد تصاویر دقیق مغز را مشاهده کند
این روش همواره مستلزم دسترسی به مغز از طریق جمجمه نیست. در این روش برای دسترسی به مغز از مسیرهایی مانند بینی و سینوس ها نیز استفاده می شود
جراح مغز و اعصاب از تصاویری که از طریق آندوسکوپ دریافت می شود به عنوان راهنمای برای از بین بردن تومور مغز و یا درمان منطقه آسیب دیده مغز بیمار استفاده می کند. جراحی تومور یا درمان ناحیه آسیب دیده با ابزار تخصصی جراحی انجام می شود.
ورود میکرسکوپ به جراحی از سال‌های ۱۹۵۰ میلادی در جراحی مغز و اعصاب چهره این جراحی را دگرگون و اعمالی را که تا آن روز ناممکن پنداشته می‌شد، ممکن کرد. برای مثال جراحی آنوریسم داخل مغزی عملی ناممکن و غیر قابل اجرا و این بیماری درمان ناپذیر تلقی می شد.
به رشد غیر طبیعی سلول های مغز سرطان مغز گفته می شود . طبق گزارش انجمن سرطان آمریکا، سرطان مغز و دیگر مشکلات سیستم عصبی، دهمین علت اصلی مرگ و میر در جهان هستند
سرطان مغز می تواند انواع مختلفی از علائم شامل تشنج، خواب آلودگی، سردرگمی و تغییرات رفتاری داشته باشد. همه تومورهای مغزی سرطانی نیستند، سرطان یک واژه برای تومورهای بدخیم است.تومورهای خوش خیم می توانند علائم مشابهی ایجاد کنند.
تومورهای بدخیم می توانند رشد کنند و به شدت گسترش می یابند و سلول های سالم را از بین می برند. همچنین آنها می توانند به قسمت های دیگر بدن گسترش پیدا کنند. اما تومور خوش خیم می تواند با فشار آوردن بر بافت های اطراف ، مشکلات بسیاری را در مغز ایجاد کند.
بیماری دیسک کمر یکی از بیماری‌های ناتوان کننده‌ای است که متاسفانه امروزه شیوع بالایی پیدا کرده است و بسیاری افراد از ابتلا به آن رنج می‌برند. بی‌توجهی به آن و پیشرفت بیماری میتواند عواقب ناخوشایندی به دنبال داشته است. دیسک کمر (درست یا غلط) یکی از کابوس های مردم در تمام دنیاست و بسیاری از افراد از کمردرد رنج می برند .امروزه سن ابتلا به این بیماری بسیار پایین آمده به گونه ای که دیسک کمر در جوانان نیز شیوع بسیار بالایی پیدا کرده است .از دیگر این بیماری ها متوان به گودی کمر یا قوس کمر اشاره کرد.
چرا دیسک کمر بیرون می‌زند؟
دیسک بین مهره‌ای به موازات بالا رفتن سن، مایع خود را ازدست می‌دهد و خشک میشود. در نتیجه فشردگی دیسک رخ می‌دهد که به نوبه خود میتواند به تخریب و تلاشی حلقه‌ی خارجی محکم دیسک بیانجامد و به این ترتیب هسته یا داخل حلقه امکان بیرون زدن از جایگاه خود و برجسته شدن را می‌یابد؛ به این عارضه بیرون زدگی دیسک کمر می‌گویند مبتلایان به دیسک کمر معمولا با ایستادن یا راه رفتن دچار درد می‌شوند و با استراحت، درد شان تخفیف پیدا می‌کند. امروزه ثابت شده است که بسیاری از بیماران، دارای زمینه ارثی این بیماری در خانواده خود هستند. البته سبک زندگی امروزه، همه ما را در معرض آسیب‌های ستون فقرات قرار می‌دهد. به بیان دیگر، نشستن‌های طولانی و بویژه به شیوه نامناسب، رانندگی طولانی، فقدان فعالیت ورزشی صحیح و محیط کار نامناسب و غیراستاندارد ما را در معرض صدمه به ستون فقرات قرار می‌دهد.
فیوژن بین مهره ای جانبی با حداقل تهاجم (XLIF) و (DLIF)
فیوژن بین مهره ای خلفی کمری با حداقل تهاجم (PLIF)
فیوژن بین مهره ای transformational کمری با حداقل تهاجم (TLIF)
فیوژن خلفی قفسه سینه با حداقل تهاجم
فیوژن بین مهره ای جانبی با حداقل تهاجم
فیوژن بین مهره ای جانبی دو انتها (XLIF)
فیوژن بین مهره ای جانبی مستقیم (DLIF)
این ها روش هایفیوژن MISهستند که در بیماران مبتلا به بی ثباتی ستون فقرات استفاده می شوند، بی ثباتی ستون فقرات در این بیماران ناشی از خرابی دیسک ها و یا مفاصل فاست است که باعث حرکت غیر طبیعی و درد و از دست دادن ارتفاع فضای دیسک بین مهره ها می شود که این نیز باعث فشار اعصاب نخاعی خارج شونده از کانال نخاعی ، لغزش یک مهره بر دیگری، و یا تغییر در انحنای طبیعی ستون فقرات می شود. تفاوت اصلی در این رویکردها منطقه ای از بدن است که از طریق آن به ستون فقرات می توان دسترسی پیدا کرد
جراحی ستون فقرات با حداقل تهاجم (MIS) اولین بار در دهه ۱۹۸۰انجام شد، اما اخیرا پیشرفت های سریع در آن رخ داده است. پیشرفت های فن آوری، جراحان ستون فقرات را قادر به انتخاب بیمار و درمان مجموعه ی در حال تحول از اختلالات ستون فقرات، مانند بیماری دژنراتیو دیسک ، فتق دیسک ، شکستگی ها، تومورها ، عفونت ها، بی ثباتی و بدشکلی می کند.
یکی از نقاط ضعف مربوط به جراحی های باز لومبار (پشت) عبارت است از آسیبی که در نتیجه ی برش ۵ الی ۶ اینچی رخ می دهد. دلایل احتمالی زیادی برای آسیب به بافت سالم وجود دارد:
تشریح عضلات و به عقب کشیده شدن آن برای ظاهر شدن ستون فقرات به منظور جراحی (که منجر به ایجاد زخم و بافت فیبروتیک می شود)، نیاز به سوزاندن (کوتر کردن) رگ های خونی و لزوم خارج کردن استخوان. ایجاد اخلال در آناتومی طبیعی ستون فقرات برای تسهیل فشار زدایی اعصابی که تحت فشار هستند و قرار دادن پیچ و دستگاه هایی به منظور ایجاد ثبات در ستون فقرات. این رویداد ممکن است منجر به بستری طولانی مدت در بیمارستان (تا پنج روز یا بیشتر)، درد و دوره های طولانی مدت بهبود، نیاز به استفاده از مسکن بعد از عمل، از دست دادن مقادیر زیادی خون در عمل و خطر ابتلا به عفونت بافت شود.
MIS به منظور درمان اختلالات ستون فقرات با دخالت کمتر در عضلات ایجاد شد. این می تواند منجر به بهبودی سریع تر، کاهش مقدار خون از دست رفته در عمل و سرعت بازگشت بیمار به عملکرد طبیعی شود. در برخی از روش های MIS، که به "جراحی سوراخ کلید" نیز معروف است، جراح از یک اندوسکوپ کوچک استفاده می کند که دوربینی به انتهای آن وصل شده است. این اندوسکوپ از طریق برش کوچکی وارد پوست می شود. دوربین، نمای درون بدن را برای جراحان فراهم می آورد و امکان دسترسی به منطقه آسیب دیده در ستون فقرات را امکان پذیر می کند
کرانیوتومی عمل جراحی باز روی مغز است که در آن قسمتی از استخوان جمجمه جهت دسترسی به فضای داخل جمجمه (کرانیوم) برداشته میشود. در عمل کرانیوتومی بیهوشی معمولا بصورت عمومی صورت میگیرد اما در بعضی موارد از بیحسی موضعی نیز استفاده می شود
باید ها و نباید های بعد از عمل کرانیوتومی
الکل
بهتر است که در اوایل دوران بعد از عمل، از خوردن الکل پرهیز کنید. الکل می تواند بر متابولیسم برخی از داروهای ضدتشنج تاثیر گذارد و باعث کاهش اثر آنها شود و همین مسئله ممکن است احتمال خطر بروز حمله صرع را افزایش دهد. در صورت هرگونه تردید، با پزشک جراح اعصاب یا پزشک عمومی تان تماس بگیرید.
ورزش
هرگونه تمرین ورزشی در دوران بعد از عمل باید با نظارت انجام شود :
در مراحل اولیه، انجام تمرین ورزشی می تواند موجب افزایش سردردها شود. ما تا زمان بهبود، به شما پیاده روی مرتب را پیشنهاد می کنیم. تنها راه رفتن بر روی تردمیل با افزایش در شیب آن، شیوه خوبی برای افزایش ضربان قلب شماست و به بهبود سریع تر شما کمک می کند. همواره به هنگام استفاده از تردمیل، کمربند توقف خودکار را هم ببندید.
توصیه می کنیم از انجام هرگونه ورزش های برخوردی حداقل به مدت ۱۲ ماه بعد از عمل خودداری کنید تا مانع از ایجاد تورم در سر شود.
بعد از ۳ ماه، می توانید به تدریج شروع به انجام ورزش های غیر برخوردی و غیر رقابتی نمایید. براساس میزان بهبود شما، بازی گلف و بولینگ را می توانید در ۶ هفته انجام دهید. در طول این مدت به تنهایی گلف بازی نکنید.
باید احتمال خطر بروز ناگهانی حمله صرع را در نظر بگیرید و از اینرو به شما توصیه می کنیم که در سه ماه اول، خودتان را در چنین موقعیت های پرخطری قرار ندهید؛ مثلا نباید از چارپایه یا نردبان بالا بروید.
در مورد شناکردن هم چنین احتمال خطری وجود دارد، از رفتن به ساحل بپرهیزید و اگر به استخر می روید باید عمق آب به قدری کم باشد که فردی که همراه شماست بتواند سرتان را در زمان تشنج، بالای آب نگه دارد. به تنهایی شنا نکنید.
"هیدروسفالی" که معمولا به آب درون مغز معروف است، ناشی از تولید بیش از حد مایع مغزی-نخاعی، یا CSF، توسط مغز است.
همچنین علت این بیماری می تواند ناشی از عملکرد مغز در ممانعت از جریان مایع مغزی-نخاعی باشد. درصورتیکه علت بیماریناشی از ممانعت مغز باشد، ممکن است با عمل جراحی، برطرف شود.
علت بیماری هیدروسفالی شما توسط جراح مشاور برایتان توضیح داده خواهد شد. به منظو جلوگیری از تشکیل بیشتر CSF، لازم است با انجام عمل جراحی، شانت VP در بدن شما تعبیه شود. شانت VP، وسیله ایی متشکل از لوله و دریچه است. زمانیکه فشار اضافی در مغز ایجاد شود، دریچه باز می شود. مایع اضافی، بدون خطر از طریق لوله های کنار گوش، تخلیه می شود، به سمت گردن و سینه سرازیر شده و سپس وارد حفره شکمی می شود و در آنجا بدون خطر جذب می شود. این شیوه، تنها راه رهایی از تشکیل CSF است. برخی از شانت ها را می توان برای تخلیه بیشتر یا کمتر مایع، از بیرون بدن برنامه ریزی کرد. جراح به شما خواهد گفت که کدام وسیله برای درمان شما، بهترین است.
من به چه نوع اقدامات مقدماتی نیازمندم؟
قبل از پذیرش، شما باید آزمایش های قبل از عمل را انجام داده باشید. این موارد شامل معاینه فیزیکی و آزمایش های خون است. ممکن است دارای نوار قلب و عکس سینه هم باشید. اگر سیگاری هستید، قویاً به شما توصیه می کنیم که آن را کنار گذارید، چراکه ترک سیگار به روند بهبود شما و همچنین سلامت عمومی تان کمک می کند. ما می توانیم اطلاعاتی را در مورد ترک سیگار در اختیارتان بگذاریم و از شما در این زمینه حمایت کنیم. ما به شما توصیه خواهیم کرد که قبل از عمل جراحی، باید مصرف کدام داروها را متوقف سازید. ممکن است صبح روز عمل، در بیمارستان پذیرش شوید. اگر دارای مشکلات پزشکی دیگری هم هستید، از شما می خواهیم که یک روز قبل از عمل جراحی در بیمارستان پذیرش شوید.
در کرانیوتومی ابتدا یک برش در پوست سر و سپس یک سوراخ در جمجمه ایجاد میشود. به بیانی دیگر کرانیوتومی مانند ورق زدن استخوان سر است زیرا در آن، قسمتی از استخوان جمجمه به طور موقت برداشته میشود. سوراخ و برش در منطقه‌ای از مغز که قرار است درمان شود، ایجاد می‌گردد. در طول عمل جراحی باز مغز، جراح امکان انجام هر کدام از موارد زیر را دارد:
هنگامی که جراحی کامل شد، استخوان برداشته شده معمولا در محل خود با صفحات، بخیه یا سیم نگهداری و محافظت میشود. سوراخ ایجاد شده ممکن است در بعضی موارد مانند تومورها ، عفونت یا تورم مغز، باز باقی بماند. در صورت باز باقی ماندن جمجمه، جراحی کرانیکتومی نامیده میشود
موارد کلی بعد از عمل کرانیوتومی
تمامی بیماران بعد از مرخص شدن و رفتن به منزل، خسته هستند و نیاز به استراحت و خوابیدن در اواسط روز دارند. معمولا داشتن سردرد و درد در اطراف محل زخم، حالتی عادی و متداول است. خستگی عمومی می تواند منجر به زودرنجی و بدخلقی در شما شود که نیاز به نگرانی در این مورد نیست، چراکه به مرور بهبود می یابد. اگر عمل شما بسیار سخت و سنگین بوده است، صرفاً یک دوش گرفتن ممکن است باعث ایجاد خستگی در شما شود. استراحت کردن و خوابیدن بیش از یک بار در طول روز، برای شما خوب است، اما انجام ورزش های سبک هم لازم است.
اگر از کمر درد رنج می برید، تنها کسی نیستید که چنین تجربه ای را دارید. تخمین ها حاکی از آن است که ۷۵ تا ۸۵ درصد از آمریکایی ها در طول عمر درد کمر را به نوعی تجربه خواهند کرد. اگر چه کمردرد می تواند بسیار ناتوان کننده و دردناک باشد، اما حدوداً در ۹۰ درصد کلیه موارد مربوط، درد بدون جراحی بهبود بخشیده می شود. با این حال، ۵۰ درصد از بیمارانی که از نوعی کمر درد رنج می برند،در عرض یک سال درد متناوب خواهند داشت.
ستون فقرات کمری
ستون فقرات لومبار (کمر) شامل پنج مهره در قسمت پایین ستون مهره ها بین دنده ها و لگن می باشد. استخوان ها یا همان مهره هایی که ستون فقرات پشت شما را شکل می دهند توسط دیسک های کوچکی محافظت می شوند. این دیسک ها گرد و تخت هستند، و لایه بیرونی سخت (حلقوی) دارند که یک ماده ژله مانند به نام هسته را احاطه می کنند. دیسک ها بین هر یک از مهره ها در ستون فقرات قرار گرفته اند و به عنوان کمک فنر (ضربه گیر) برای استخوان های ستون فقرات عمل می کنند. رباط های ضخیم متصل به مهره ها، مواد نرم دیسک را در محل نگه می دارند. از ۳۱ جفت عصب و ریشه نخاعی، پنج جفت عصب کمری (L1 -L5) و پنج جفت عصب ساکروم (S1 – S5) در ابتدای ناحیه ی کمری به هم متصل می شوند.
سندرم طناب مرکزی (CCS) عبارت است از آسیب ناکامل به طناب نخاعی گردن که منجر به ضعف حرکتی گسترده تر اندام های فوقانی نسبت به تحتانی می شود. مکانیسم آسیب از صدماتی ناشی می شود که به باز شدن بیش از حد اسپرز استخوانی موجود (رشد غیر طبیعی استخوان)، بدون این که آسیبی به ستون مهره ها وارد شود، منجر می شود.
مکانیسم و علل آسیب دیدگی
سندرم طناب مرکزی (CCS) به طور معمول در بیماران مبتلا به آسیب های اتساعی )باز شدگی بیش از حد) که در آن طناب نخاعی بین اسپرز استخوانی اسپوندیلوز قدامی گردنی و رباط پشتی کانال نخاعی (رباط طولی خلفی) که به آن رباط زرد یا فلاوم گویند، فشرده و باریک می شود. رباط زرد یک رباط قوی است که قسمت تیغه ها (لامینا)ی قوس مهره ای دو مهره مجاور در ستون فقرات را به یکدیگر متصل می‌کند. این رباط از عناصر عصبی و طناب نخاعی محافظت کرده و باعث ثبات نخاع می شود به طوری که بین جسم مهره ها حرکت بیش از حد رخ نمی دهد.
آسیب در نتیجه فشار قدامی و خلفی نخاع رخ می دهد و منجر به ادم، خونروی و یا ایسکمی (کم خونی موضعی) در بخش مرکزی طناب نخاعی می شود. محل بسیاری از آسیب ها در بخش وسط به پایین طناب نخاعی گردن است. به دلیل ساختار لایه ای راه هرمی یا راه قشری نخاعی (Corticospinal Tract)، با فیبرهای عصبی میانه در ناحیه بازو و جانبی در ناحیه پا، بازو ها در مقایسه با پاها بیشتر تحت تاثیر قرار می گیرند و بدین طریق منجر به اختلال حرکتی می شوند.
کرانیوتومی عملی است که در آن قسمتی از استخوان جمجمه جهت دسترسی به بافت مغز برداشته میشود. شامل انواع بسیار متفاوتی از شیوه هاست که در درون سر قابل انجام است. علیرغم شیوه های متفاوت، تمامی آنها دارای روند بهبود یکسانی هستند. آنچه که از بیرون برای همه قابل مشاهده است، خطی از بخیه با سوزن یا بخیه های نایلونی بر روی سر است.
مدت زمان بهبود بعد از عمل کرانیوتومی چقدر است؟
این مسئله بستگی به موارد زیر دارد:
۱٫ شدت بیماری شما قبل از عمل چقدر بوده باشد. ۲٫ آیا قبل یا بعد از عمل، مشکلات عصبی داشته اید. ۳٫ هرگونه عوارض ناشی از بیماری یا جراحی. ۴٫ سن شما. ۵٫ تاثیرات ناشی از هرگونه درمان های پس از عمل نظیر پرتودرمانی در طول مدت بهبودی. ۶٫ سایر شرایط دارویی.
موارد بسیار متفاوتی وجود دارند که بر روند بهبودی شما تاثیر می گذارند، از اینرو تعیین زمان دقیق در این مورد دشوار است. توجه به این نکته مهم است که تحمل شما در مقابل درد و داروها دارای تاثیراتی هستند که همین مسئله موجب می شود سرعت بهبود در افراد متفاوت شود. با در نظر گرفتن موفقیت آمیز بودن روند عمل جراحی، شما باید مراحلی را بعد از آن طی کنید. این مراحل به دو هفته اول بعد از عمل، یک ماه بعد و سه ماه بعد از گذشت عمل تان تقسیم می شود که باید برای ویزیت بعد از عمل به پزشک تان مراجعه کنید.
عضو شوید
عضویت سریع
آمار مطالب
آمار بازدید
